ASYSTA RODZINNA W ŚWIETLE SĄDOWEGO NAKAZU WSPÓŁPRACY

Abstrakt

Do asysty kwalifikuje się rodziny, z których dzieci zostały umieszczone w pieczy zastępczej lub u których poziom kompetencji opiekuńczowychowawczych jest niewystarczający. Asystenta przydziela się na wniosek pracownika socjalnego lub sądu. Klienci mogą też sami złożyć wniosek o objęcie ich wsparciem. Nadrzędną zasadą pracy asystenta jest dobrowolność. Rodzina może w trakcie współpracy z niej zrezygnować. Wystarczy złożyć pisemne oświadczenie. Inaczej jest, jeśli klienci zostali zobligowani do pracy na mocy postanowienia sądowego. Wtedy tylko kolejne postanowienie może „zwolnić” ich z tego obowiązku. W momencie, kiedy rodzina nie chce dalej współpracować lub utrudnia pracę, należy poinformować sąd rodzinny. Jak pracować z klientem, który został sądownie „zmotywowany” do współpracy? Który nie wpuszcza asystenta do domu i nie realizuje indywidualnego planu pomocy? Sytuacja jest trudna, ale nie bez wyjścia. Odpowiednie podejście „pomagacza”, odpowiednia postawa i zaangażowanie potrafią zmienić wrogie postawy klientów i zmobilizować ich do podjęcia wysiłku w kierunku zmiany.