OCHRONA PRAWNA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH W POLSCE W ZARYSIE

Abstrakt

Sposób funkcjonowania w społeczeństwie osób niepełnosprawnych – osób z wyższymi wymogami readaptacji – podąża za duchem czasu, ale czy za nim nadąża? Inność przestaje być czymś dziwnym, powoli staje się normalnością, ale nie dla wszystkich. Wsparcie osób niepełnosprawnych przez państwo oraz społeczna przychylność znoszą wiele barier, a co najważniejsze – granicę mentalną, ale czy na miarę
oczekiwań? Ciągle dążymy do nowoczesności i postępu, do zmiany rzeczywistości, a nie możemy utożsamić się z ludźmi szczególnej troski, tak jakby temat niepełnosprawności nie dotyczył nowoczesności i zrównoważonego ludzkiego rozwoju. W artykule autor podejmuje próbę zbliżenia się do odpowiedzi na dwa pytania związane z niepełnosprawnością. Czy osoby niepełnosprawne w Polsce to osoby „inne” oraz czy osoby te znajdują oczekiwane oparcie w prawie i jak prawo takie osoby traktuje – nieuchronnie, surowo, a może pobłażliwie? Założeniem autora jest przede wszystkim wskazanie istoty i rangi ważnego zagadnienia, pozostawienie pola do podjęcia własnych badań.