KRYTERIA DIAGNOZOWANIA POZIOMU GOTOWOŚCI UCZNIÓW DO DZIAŁAŃ ZWIĄZANYCH Z SAMOKSZTAŁCENIEM

Abstrakt

Niniejszy artykuł przedstawia wyniki badań mających na celu określenie istotnych kryteriów diagnozowania poziomu gotowości uczniów do zajęć samokształceniowych. W niniejszym opracowaniu autorka postrzega psychologiczną gotowość do samokształcenia jako chęć wykonywania określonych zadań samokształceniowych, zdolność do osiągania celów samokształcenia, obecność pewnych cech moralnych i wolicjonalnych, które przyczyniają się do realizacji tego zadania (odpowiedzialność, dyscyplina, wytrwałość) oraz zrozumienie istoty i potrzeby samokształcenia w celu zostania specjalistą. Przez gotowość technologiczną do samokształcenia autorka rozumie zdolność do wykonywania zadań samokształceniowych, umiejętność zarządzania czasem, organizowania, kontrolowania i dostosowywania własnych działań. Na podstawie uzyskanych wyników autorka dochodzi do wniosku, że poziom gotowości psychologicznej do samokształcenia można określić jako średnią arytmetyczną ocen uczniów na trzystopniowej skali wypowiedzi kwestionariusza zatytułowanego „Gotowość do samokształcenia”: "Lubię uczyć się na własną rękę"; „Sam dodatkowo się uczę”; „Mogę samodzielnie osiągnąć swoje cele samokształcenia”; „Zdaję sobie sprawę, że nie osiągnę

swoich celów bez dodatkowych studiów”; „Codziennie uczę się nowych rzeczy”; „Jestem dość odpowiedzialny”; "Jestem dość zdyscyplinowany." Poziom gotowości technologicznej do samokształcenia jest definiowany jako średnia wartość ocen eksperckich umiejętności samokształcenia oraz średnia ocen uczniów własnej zdolności do wyznaczania celów i planowania działań. Suma tych ocen pozwala ocenić poziom gotowości

ucznia do aktywności samokształceniowej, a także skorygować słabo rozwinięte komponenty gotowości. Trafność tych kryteriów potwierdza badanie statystyczne ujawniające wiarygodne powiązania z odpowiednimi skalami standaryzowanych kwestionariuszy „Ogólna struktura aktywności” (GSA) E. Ju. Mandrykowej i „Styl samoregulacji zachowania” (SSB) autorstwa W. I. Morosanowej.